ѕα∂є¢є кαяαηℓıк

Şırıngayla ruhumu
Uyuşturduğum vakit;
Siyahlara bürünmüş gözlere
Ölüm şiirleri yazdım
Ben ne kadar mahkumsam karanlığa
Benim dünyama girdiğin vakit
Acıların yol gösterdiği
Ruhun zindan edildiği
Bir kabustasın...
Şafak pek uğramaz buralara...unutma!!
Biliyorum gerçek değilim bende.

inanmak inandırmak istediğim yalanlardan biriyim..

soğuk intihar havası var dışarıda..

ruhumun iki arada kaldığı bi gece yine..

ne yapacağını bilmez ya insan,bilmek istemez hani.

.bi veda tadında bu yazdıklarım.sonsuza başlangıç yapmak istediğim,nefes alırken almama isteğini bitirme zamanı.

.son vermek bazı şeylere..belki de yaşamaya başlamak avucumdakiler.

bilmiyorum..

bilmek istemiyorum..

isteyipte yapabildiğim tek şey bilememek.

.eğer istediklerim olsaydı bu hayatta bu kelimeleri elerim titreyerek bu kağıda yazmak yerine,mutlukla,sevgiyle süslenmiş kelimeleri fısıldardım kulağına..

sen boşver beni..boşverilmesi gereken her şey gibi..

takılıp düşerken sen beni
yukarı çekersen belli mi
yinede inanmam ben sana ..
arkamdaydın gördüm seni
yakamı bırakmayan ellerin hiç pas tutmayan o sözlerin…

aşağı atarken kendimi
yakışır itersen sen